سیستم‌عامل اندروید بیشتر به قابلیت Usage & Diagnostics sharing، متکی است. هنگامی‌که شما گوشی خود را به یک شبکه باز متصل می‌کنید، سرعت این شبکه به همراه اطلاعات دیگر با گوگل به اشتراک گذاشته می‌شود. در یک جدول زمانی
کافی و طولانی، مردم همچنان به این شبکه متصل می‌شوند و اطلاعات آن با گوگل به اشتراک گذاشته می‌شود؛ در واقع از این طریق خط پایه و معیاری برای بررسی سرعت و قابلیت اطمینان شبکه ایجاد شده است. هنگامی‌که این خط پایه روشن است،
قابلیت رتبه‌بندی شبکه قادر است قبل از اتصال به آن، به‌طور قابل اعتماد به شما بگوید که شبکه خوب است یا خیر.
در این شرایط شاید این سوال برای شما پیش بیاید که آیا گوگل داده‌های شما را جمع‌آوری می‌کند؟ قطعا هیچ کاربری با این کار موفق نیست. در دنیایی که همه کاربران بسیاری از اطلاعات شخصی خود را به اشتراک می‌گذارند، شاید نگرانی از اینکه
تا چه حد این ویژگی امن است، هنوز هم دغدغه اصلی بسیاری از کاربران باشد.
پاسخ کوتاه در اینجا این است که داده‌ها نیز مانند بسیاری از داده‌هایی که به اشتراک گذاشته شده‌اند، ناشناس هستند. از طرف دیگر، گوگل هیچ‌گاه اطلاعاتی که شما در زمان اتصال به شبکه‌های عمومی به اشتراک می‌گذارید را جمع‌آوری نمی‌کند اما
شما نیز باید به این نکته توجه داشته باشید که هیچ‌گاه نباید در زمان اتصال به چنین شبکه‌هایی اطلاعات شخصی خود را به اشتراک بگذارید و فقط ساده‌ترین داده‌ها را در آن‌ها به اشتراک بگذارید.
البته، ویژگی Usage & Diagnostics برای جمع‌آوری اطلاعات شبکه، بیش از داده‌های شبکه، استفاده می‌کند. در واقع، این یک ابزار جمع‌آوری داده بسیار عمومی است که به گوگل کمک می‌کند تا محصولات و خدمات را برای همه کاربران بهبود
بخشد. این خدمات شامل میزان باتری شما، چگونگی باز شدن برنامه‌ها، کیفیت و طول اتصال شبکه برای وای‌فای و بلوتوث است.
جالب است بدانید؛ گوگل همچنین جزئیات نحوه استفاده از این اطلاعات در صفحه پشتیبانی Usage & Diagnostics را شرح می‌دهد، در ادامه این مطلب به بخش کوچکی از آن اشاره می‌کنیم:
گوگل از اطلاعات Usage & Diagnostics برای بهبود محصولات و خدمات مانند برنامه‌های گوگل و دستگاه‌های اندروید استفاده می‌کند. تمام اطلاعات مطابق با سیاست حفظ حریم خصوصی گوگل استفاده می‌شود. به‌عنوان مثال، گوگل می‌تواند از
اطلاعات Usage & Diagnostics، برای بهبود موارد زیر استفاده کند:
عمر باتری گوگل می‌تواند از این اطلاعات برای بررسی اینکه کدام بخش در دستگاه اندرویدی شما بیشترین استفاده را از باتری گوشی می‌کند و نیز ایجاد یک ویژگی‌های مشترک برای کاهش آن استفاده کند.
درهم شکستن یا فلج کردن دستگاه برخی اطلاعات جمع‌آوری شده می‌تواند به برنامه‌نویسان اندروید کمک کند، تا کیفیت برنامه‌ها و محصولاتشان را بهتر کنند.
نحوه غیر فعال کردن استفاده و تشخیص اشتراک گذاری
برای غیرفعال کردن ویژگی Usage & Diagnostics، وارد منوی تنظیمات گوشی خود شوید و نماد چرخ‌دنده را لمس کنید.
سپس به سمت پایین اسکرول کنید، به گوگل بروید و روی آن ضربه بزنید.
در اینجا باید روی سه نقطه در گوشه سمت راست بالای صفحه ضربه بزنید و سپس گزینه Usage & Diagnostics را انتخاب کنید.
حال باید تیک آن را غیرفعال کنید.
با انجام این کار دیگر اطلاعات از تلفن‌همراه شما به اشتراک گذاشته نخواهد شد، هر چند شما هنوز هم تمام مزایای اطلاعاتی را که دیگر کاربران به اشتراک گذاشته‌اند، مانند امتیازهای شبکه را خواهید دید.
مبناهای حسابداری نشان دهنده زمان شناسایی و ثبت درآمدها و هزینه‌ها در حسابداری هستند. دو مبنای مهم عبارتند از مبنای نقدی و مبنای تعهدی.در این مقاله هر دو روش تعریف و توضیح داده می‌شود.
الف –مبنای نقدی چیست؟
در مبنای نقدی درآمدها در زمان دریافت وجه نقد و هزینه ها در زمان پرداخت وجه نقد ثبت می شود.
ب –مبنای تعهدی چیست؟
در روش تعهدی درآمدها در زمان تحقق و هزینه ها در زمان تحمل و بدون در نظر گرفتن اینکه دریافت یا پرداخت انجام شده یا نه ثبت می گردد. مثال- فرض کنید شرکتی در سال ۹۳ مبلغ ۱۰۰/۰۰۰/۰۰۰ ریال فروش و ۷۰/۰۰۰/۰۰۰ ریال هزینه داشته است که مبلغ هزینه در سال ۱۳۹۳ پرداخت شده ولی وجه حاصل از فروش در سال ۱۳۹۴ دریافت شده است . روش ثبت با توجه به هریک از
با توجه به اینکه در مبنای تعهدی درآمدها به محض تحقق و هزینه ها به محض تحمل ثبت می گردد ثبت فروش و هزینه در سال ۹۳ انجام می شود و در سال ۹۴ فقط ثبت دریافت وجه حاصل از فروش سال ۹۳ انجام می شود.
روش نقدی باعث عدم نمایش واقعیت موجود شرکت می گردد و به دلیل ثبت کمتر درآمد سال ۹۳ و ثبت درآمد بیشتر در سال ۱۳۹۴ باعث گمراهی استفاده کنندگان از گزارشات مالی خواهد شد ولی در سیستم حسابداری بر مبنای تعهدی ین مشکل
وجود ندارد و هزینه و درآمد سال ۹۳ به میزان واقعی شناسایی و ثبت شده است .
یادآور می گردد طبق اصول پذیرفته شده حسابداری ، باید از مبنای تعهدی در حسابداری استفاده شود.
مزیت مبنای تعهدی نسبت به مبنای نقدی این است که وضعیت مالی شرکت یا موسسه را به شکل واقعی تری نمایش می دهد.
سوال : وقتی چک مدت داری رو میگیریم، ثبت اسناد دریافتنی انجام میشه. برای طی شدن مراحل مختلف مثل چک در حال وصول، چک وصول شده، چک وصول نشده و چک برگشتی و چک تعویض شده، آیا باید ثبتی انجام بشه؟
پاسخ :
1- دریافت چك بلند مدت:
اسناد دریافتنی بلند مدت ح. دریافتنی/ پیش دریافت درآمد/...
2- خوابانیدن چك به بانك جهت وصول:
اسناد دریافتنی درجریان وصول اسناد دریافتنی بلند مدت
3- وصول چك توسط بانك:
بانك اسناد دریافتنی درجریان وصول
4- چك برگشتی:
ح. دریافتنی (X) اسناد دریافتنی درجریان وصول
5- تعویض چك:
اسناد دریافتنی بلند (كوتاه) مدت اسناد دریافتنی بلند (كوتاه) مدت
این روزها اموجی‌ها به یکی از پرکاربردترین ابزار در گفتگوهای روزانه ما تبدیل شده‌اند. گاهی از آن‌ها برای ابراز خوشحالی و گاهی هم ناراحتی‌هایمان استفاده می‌کنیم، اما آیا تا به حال به این موضوع فکر کرده‌اید که ما واقعا نیازی به استفاده گسترده از آن‌ها برای بیان افکار و یا نیازهای عاطفی‌مان داریم؟ اگر شما هم فکر می‌کنید که این چهره‌های خندان یا گریان، و گاهی اوقات شگفت‌انگیز باید به‌ندرت و در برخی شوخی‌ها و بذله‌گویی‌ها مورد استفاده قرار گیرند، پیشنهاد می‌کنیم تا انتهای این مطلب با ما همراه باشید. جالب است بدانید که هیچ راهی برای پیش‌بینی طیف وسیعی از گزینه‌هایی که همچنان باید به اموجی‌ها اضافه شوند تا بتوانند گستره وسیع و پیچیده‌ای از احساسات افراد را پوشش دهند، وجود ندارد.
اگر از این موضوع تعجب کرده‌اید و یا این سوال برای‌تان پیش آمده که ایده‌های جدید برای ساخت اموجی‌ها از کجا می‌آیند، باید بگوییم پاسخ بسیار روشن است چراکه هر کسی می‌تواند پیشنهاد و یا ایده خود را برای اموجی‌های جدید بیان کند. به عبارت بهتر، هر کسی می‌تواند پیشنهاد خود را برای یک شکلک جدید ارایه دهد، اما در سوی دیگر ماجرا استانداردهای سختگیرانه و پروتکل‌های خاصی وجود دارد که باید در نظر گرفته و رعایت شود تا در این صورت بتوان امیدوار به پذیرش پیشنهاد بود.
حال سوال اینجاست که چه کسی تصمیم میگیرد که کدام اموجی باید به صفحه کلید افزوده شود؟ برای پاسخ این سوال باید به سراغ کنسرسیوم یونیکد برویم. کنسرسیوم یونیکد درواقع یک سازمان غیر انتفاعی است که استانداردهای بین‌المللی را برای محصولات نرم‌افزاری در سراسر سیستم‌عامل‌ها تعیین می‌کند. این اقدام شامل حفظ یک لیست رسمی از اموجی‌های تایید شده برای اطمینان از این است که آن‌ها در انواع گوشی‌های هوشمند، تبلت‌ها، لپ‌تاپ‌ها و سایر دستگاه‌ها نشان داده می‌شوند.
اما اگر فکر می‌کنید که اپل، گوگل و مایکروسافت به‌راحتی راهنمایی‌ها و راهکارهای خود را به دنیای اموجی‌ها تحویل داده‌اند، بهتر است دوباره فکر کنید، چراکه هر سه غول تکنولوژی، از اعضای متحد کنسرسیوم هستند که همراه با فیس‌بوک، ادوبی، اوراکل و آی‌بی‌ام با یکدیگر همکاری می‌کنند. این بدان معنی است که آن‌ها بر اساس استانداردهای مختلفی که سازمان تنظیم می‌کند، رای می‌دهند.
آموزش تبدیل تصاویر زنده به گیف‌های متحرک بر روی آیفون
شاید شما نیز یکی از طرفداران همیشگی تصاویر زنده اپل باشید که در آن‌ها یک تصویر، ویدئو و صدا در قالب یک فایل ادغام می‌شود. شما همیشه قادر به تبدیل آن‌ها به عکس‌های دیگر هستید، اما در حال حاضر، همچنین می‌توانید این تصاویر را به گیف‌های متحرک تبدیل کنید و در هر جایی که می‌خواهید به اشتراک بگذارید.
برای انجام این کار، ابتدا لازم است تا یک تصویر زنده بگیرید یا حداقل یکی از آن‌ها را پیدا کنید. همچنین می‌توانید از سلفی‌های زنده خود برای انجام این کار استفاده کنید.
حال باید آن را در برنامه Photos پیدا کنید و سپس روی آن ضربه بزنید.
بعد ازین کار، چهار افکت متفاوت بر روی تصویر را در اندازه‌ای کوچک مشاهده خواهید کرد که شامل: Live، Loop، Bounce، و Exposure Long هستند.
حالت Live، استاندارد Live Photo است، حالت Loop، همان تصاویر متحرک یا گیف‌هایی هستند که در یک حلقه متوالی اجرا می‌شود، حالت Bounce، یک گیف است که از طریق جلو و عقب بردن تصویر به‌طور مداوم اجرا می‌شود و Long Exposure یا عکاسی طولانی مدت، در واقع قرار گرفتن در معرض زمان و یا عکاسی آهسته شاتر است.
در این مرحله باید از میان تصویر کوچک نمایش داده شده، افکت مورد نظر خود را انتخاب کنید.
هنگامی‌که یک تصویر زنده را به یک گیف تبدیل می‌کنید، به آلبوم تصاویر متحرک در دوربین شما اضافه می‌شود. شما همچنین می‌توانید با استفاده از معکوس کردن این روند، گیف‌ها را به یک عکس زنده تبدیل کنید.
کار تمام است؛ در حال حاضر شما می‌توانید گیف خود را برای دوستان‌تان ارسال کنید.
روتر وای فای چیست و هنگام خرید آن به چه مواردی توجه کنیم؟
آیا روتر شما قدیمی شده است؟
در اکثر خانه‌ها، روترهایی دیده می‌شود که چند سالی است در حال کار کردن هستند. هر سال دستگاه‌های جدیدی به صف دستگاه‌های قدیمی متصل به این روترها اضافه می‌شوند و فشار را روی یک روتر از دور خارج شده بیشتر می‌کنند. برای اینکه شما روتری به روز داشته باشید، باید بدانید که به چه مشخصه‌هایی در یک روتر توجه کنید، در حقیقت اگر شما بخواهید با تکنولوژی روز دنیا حرکت کنید، نیاز دارید تا روترتان را هر ۲ سال یک بار عوض کنید. روترهای Wi-Fi تک باند، دو باند و سه باند
سیگنال‌های Wi-Fi روتر شما در باندهایی رادیویی حرکت می‌کنند، مانند بزرگراه‌هایی نامرئی. هر باند یک لاین محسوب می‌شود و برای آن که اخلالی در مسیر داده‌های شما ایجاد نشود، در یک لاین بخصوص حرکت می‌کنند. کارایی مودم شما به تعداد باند های آن- تک، دو و سه باند- بستگی دارد، چرا که بعضی دستگاه‌ها پهنای باند بیشتری مصرف می‌کنند. یک بزرگراه سه لاینه (روتری ۳ بانده) یک کانال ۲.۴GHz و ۲ کانال ۵GHz برای پشتیبانی از چندین دستگاه را دارد، و این برای خانواده‌ها مناسب است، چراکه هر خانواده میانگین ۸ دستگاه به روتر متصل کرده و پهنای باند زیادی مصرف می‌کند.
بهترین جا برای قرار دادن روتر
برای اینکه مطمئن شوید از نهایت پتانسیل سیگنال Wi-Fi خود استفاده می‌کنید، روتر خود را در محلی میانی و مرتفع قرار دهید، مثل میز یا قفسه. از دیوار های بتونی، اجسام فلزی و دستگاه های هواساز دوری کنید. از قرار دادن اجسام بزرگ و دستگاه های الکترونیک در نزدیک روتر خودداری نمایید چرا که برد روتر را کاهش می‌دهند. اگر خانه بزرگی دارید که دستگاه‌ها از روتر دور هستند، از یک افزایش دهنده برد برای تقویت سیگنال استفاده کنید.
اگر هنوز هم سرعت شما مطلوب نیست، ممکن است سرعت اینترنت پایین باشد و هرگونه هزینه‌ای بر روی تجهیزات شبکه خانه مثل روتر و مودم تاثیری ندارد. آشنایی با استانداردهای Wi-Fi: از Wireless-N تا Next-Gen AC
روتر ها همواره در استفاده از استانداردهای جدید Wi-Fi پیشتاز بوده‌اند و دستگاه‌هایی که به این روترها وصل می‌شوند (گوشی‌های موبایل، تبلت‌ها و…) عموما ۶ تا ۱۲ ماه بعد شروع به استفاده کردن از این استانداردها می‌کنند. به همین دلیل وقتی جدیدترین محصولات به بازار وارد می‌شوند، هیچ وقت لازم نیست نگران سرعت Wi-Fi خانه خود باشید.
در سال ۱۹۹۹، لینکسیس با تولید روتر WRT54G پیشتاز استانداردهای Wi-Fi شد اما از آن زمان این استانداردها فرگشت پیچیده‌ای را تا به امروز پشت سر گذاشته‌اند:
در سال ۲۰۱۲، سرعت وای‌فای‌ها با ظهور ۱۱ac افزایش چشمگیری داشت، چرا که ۸۰۲.۱۱ac سه برابر پدر خود ۸۰۲.۱۱n سرعت دارد. جدیدترین استاندارد (MU-MIMO (Nex-Gen AC نام دارد که کوتاه شده “چند کاربر، چند ورودی و چند خروجی”(Multi-User Multiple Input and Multiple Output) است. ولی این اسم دهن پرکن چه معنایی دارد؟ این نسل نحوه تعامل با چندین کاربر را نسبت به ۱۱ac بهبود بخشیده است. روتر های MU-MIMO داده‌ها را همزمان به چندین دستگاه می‌فرستند، در حالی که SU-MIMO یا تکنولوژی تک کاربره داده را به صورت سری و به یک دستگاه در آن واحد ارسال می‌کند.
برای مثال، شما در حال گفت و گو در FaceTime هستید و همزمان کودک شما در Netflix فیلم تماشا می‌کند. با یک روتر SU-MIMO 802.11ac، دستگاه شما باید صبر کند تا مودم اطلاعات را به دستگاه دیگر ارسال نماید و سپس به شما سرویس دهد. این یعنی چند میلی ثانیه بدون هیچ سیگنال دریافتی‌ای سپری می‌شود. ممکن است چند میلی ثانیه مقدار چشمگیری نباشد ولی باعث لَگ می‌شود. با روتر MU-MIMO روتر شما داده‌ها را برای هردو دستگاه به طور همزمان ارسال می‌کند و تجربه‌ای بدون لگ برای کودکانی خوشحال‌تر به وجود می‌آورد.
این امکان وجود دارد که اجازه دهید مهمانان بدون دسترسی به رمزعبور وای‌فای به شبکه شما دسترسی پیدا کنند. همه آن‌ها نیاز به کد حفاظت شده وای‌فای موسوم به WPS دارند که بر اساس روتر شما چاپ می‌شود.
این یک پین هشت رقمی است که حتی با تغییر نام روتر و رمز عبور، کماکان باقی خواهد ماند. با این حال، همان‌‌طور که قبلا هم متوجه شده‌اید، این یک خطر امنیتی محسوب می‌شود.
اول اینکه، این کد باقی می‌ماند مگر اینکه شما مجبور به تغییر آن در کنسول مدیریتی روتر شوید، بنابراین بازدیدکنندگان در خانه شما می‌توانند دوباره و دوباره به آن دسترسی داشته باشند و هیچ فرصتی برای مجبور کردن یک کاربر مهمان جهت تأیید
اعتبار پس از هر بار بازدید، وجود ندارد و این اصلا خوب نیست.
مورد دوم که شاید بیشتر نگران‌کننده باشد، خود پین است. در حالی‌که به نظر می‌رسد یک پین هشت رقمی است، اما واقعیت چیز دیگری است. در عوض، هفت عدد اول به دو دسته چهارتایی و سه‌تایی تقسیم می‌شود.
همین مورد در کنار WPS باعث می‌شود که شبکه Wi-Fi هک شود و بهترین کار این است WPS را غیرفعال نمایید.
7-Firmware های نامعتبر
بهروزرسانیهای دریافت شده از سازنده روتر یا ISP، باید امنیت دستگاه شما را افزایش دهند. به این ترتیب شبکه شما به نوبه خود امن‌تر خواهد شد. اما گاهی اوقات این اتفاق نمی‌افتد. به‌عنوان مثال، پس از به‌روزرسانی سیستم‌عامل، تغییرات قبلی
انجام شده در پیکربندی روتر مانند رمز عبور مدیر خود، SSID و غیره را می‌توان رونویسی کرد.
به‌طور معمول زمانی که روتر به‌روز می‌شود، به تنظیمات کارخانه باز می‌گردد و شما نیاز به تنظیم مجدد آن دارید. این اغلب با بهروزرسانیهای ISP شما اتفاق می‌افتد و دلیل خوبی برای استفاده از امکانات ذخیره‌سازی مشخصات در ارائه صفحه
مدیریت روتر است. به هر حال، نرم‌افزار ناپایدار یا تنظیم مجدد روی روتر شما می‌تواند درها را به روی هکرها باز کند.
8-پورت USB
بیشتر روترها با یک پورت USB قابل دسترسی هستند. با یک پورت USB می‌توانید درایوهای فلش USB و هارد دیسک را به روتر خود وصل کنید. این اساسا روتر شما را به یک جعبه NAS تبدیل می‌کند که یک مخزن مرکزی برای داده‌های شما است.
در نتیجه، شما می‌توانید اطلاعات درایو را از هر نقطه از شبکه خانگی خود مشاهده کنید.
به طرق مختلف، انجام این کار بسیار راحت است، اما اگر روتر شما در حال حاضر ناامن باشد، مزاحمان می‌توانند به داده‌های موجود در درایو USB دسترسی پیدا کنند. بدتر از آن، پورت USB می‌تواند توسط یک مزاحم با یک حمله فیزیکی هدف
قرار گیرد. برای جلوگیری از این اتفاق باید پورت‌های USB را غیرفعال کنید.
9-پورت‌های باز غیرقابل شناسایی
علاوه بر پورت‌هایی که قبلا اشاره شد، غیر معمول نیست که روتر شما پورت‌های دیگر را باز کند. برخی از این موارد مانند HTTP، ضروری هستند. برای بررسی اینکه آیا روتر شما دارای برخی از پورت‌های باز است که فکر می‌کنید باید بسته
شوند، به یک ابزار چک کردن پورت نیاز دارید که می‌توانید یکی از آن‌ها را از اینترنت بیابید. از نتایج این بررسی برای پیکربندی روتر خود استفاده کنید و اگر از یک سرویس یا پروتکل خاصی استفاده نمی‌کنید، نیازی نیست که پورت مربوطه باز شود.
10-مراقب کوکی‌ها باشید
هنگامی‌که یک آسیب‌پذیری مشخص در مورد یک نرم‌افزار خاص کشف شد، در حدود ۱۲ میلیون روتر، کوکی Misfortune را دلیل خطا در مدیریت کوکی HTTP معرفی کردند. این خطا یک مهاجم را قادر می‌سازد تا کوکی‌های HTTP را برای سوء
استفاده از آسیب‌پذیری، خراب کردن روتر و تغییر حالت دستگاه به کار بگیرد.
بنابراین هر کامپیوتر، رایانه لوحی، تلفن، سیستم سرگرمی یا دستگاه مبتنی بر اینترنت اشیاء در شبکه شما می‌تواند تحت تاثیر قرار گیرد. همین امروز روتر خود را تعمیر کنید
این بسیار ضروری است که شما کارهای فوق را برای جلوگیری از دسترسی هکرها به شبکه خود انجام دهید. از آن‌جایی‌که روترها خیلی متفاوت هستند، شما نیازمند صرف وقت بیشتری برای بررسی دستگاه خود هستید. در نهایت، به یاد داشته باشید
هر ساله میلیون‌ها روتر در سراسر جهان تولید می‌شوند که همه آن‌ها دارای رمز عبور از پیش ساخته شده ادمین هستند که در کنار دستگاه چاپ شده است. نیاز نیست شما فرد نابغه‌ای باشید تا بدانید که هیچ یک از این رمز عبورها منحصر به فرد
نیستند؛ به این ترتیب امکان استفاده از تعداد نسبتا کوچک از کلمات عبور برای دسترسی به روترهای یک تولیدکننده، بسیار آسان است.
در حالی‌که تغییر رمز عبور پیش‌فرض برای روتر ساده است، اما اغلب کاربران این کار را انجام نمی‌دهند. باید توجه داشت که هیچ اجبار اتوماتیکی برای تغییر رمز عبور وجود ندارد و اساسا شما برای انجام این کار و ورود به قسمت مدیریت روتر،
نیازمند وارد کردن این رمز عبور هستید.
اکثریت قریب به اتفاق صاحبان روتر معمولا به این کنسول نزدیک نمی‌شوند؛ حال اگر شما یکی از این افراد هستید، باید بدانید که در معرض خطر جدی قرار گرفته‌اید.
چک کردن مستندات روتر خود برای ورود و تغییر رمز عبور آن بسیار حیاتی است. راهنمای ما برای تنظیم گذرواژه‌های روتر باید در اینجا به کمک شما بیاید. نگران روترهایی که توسط ISP شما ارائه می‌شوند، نباشید. این‌ها اغلب از آدرس‌ها یا
شماره تلفن‌ها برای ایجاد نام SSID استفاده می‌کنند؛ چیزی که به هکرها در شناسایی اطلاعات شما کمک می‌کند. قطعا شما این را نمی‌خواهید.
2-آدرس واضح رابط کاربری ادمین
یکی دیگر از مسائل مربوط به روترها این است که تقریبا شیوه دسترسی به همه آن‌ها یکسان است. با یک رمز عبور پیش‌فرض، SSID و یک آدرس IP که به‌راحتی قابل حدس زدن هستند، می‌توان روتر را هک کرد.
آدرس IP و MAC برای چه منظوری مفید هستند؟
به‌عنوان مثال، آدرس IP پیش‌فرض برای رابط‌های روتر، ۱۹۲.۱۶۸.۱.۱ یا ۱۹۲.۱۶۸.۰.۱ است. این یک راز نیست و هر کسی می تواند این اطلاعات را با جستجو در اینترنت و یا با استفاده از ابزار شبکه پیدا کند. احتمالا قبلا متوجه شده‌اید که هر
کسی می‌تواند از طریق این اطلاعات به کنسول مدیریت روتر شما وارد شود و دسترسی به شبکه خانگی شما را به‌دست آورد.
نحوه ردیابی آدرس IP در کامپیوتر
تغییر آدرس پیش‌فرض IP کاری است که می‌توانید از طریق صفحه مدیریت روتر خود انجام دهید و از طریق مرورگر وب قابل دسترسی است. همانند رمز عبور و SSID، این یکی از اولین مواردی است که باید پس از تنظیم روتر خود تغییر دهید.
3-مدیریت روتر مبتنی بر فضای ذخیره‌سازی ابری
در طی چند سال گذشته، سازندگان روتر ابزار جدیدی را تحت عنوان مدیریت مبتنی بر فضای ذخیره‌سازی ابری به کاربران ارائه کرده‌اند. این یک لایه سرویس مبتنی بر فضای ذخیره‌سازی ابری است که یک رابط را با روتر شما فراهم می‌کند.
درست است؛ اگر روتر پشتیبانی شده به اینترنت متصل شود، تنها می‌توانید به ابزار مدیریت ابری دسترسی پیدا کنید؛ همچنین سیستم‌هایی مانند Google Wi-Fi وجود دارند که کاملا مبتنی بر ابر هستند و تنها از یک برنامه تلفن همراه قابل دسترسی
خواهند بود.
با این همه، آیا واقعا می‌خواهید روتر خود را به شخص ثالث ناشناخته بسپارید؟ بسیاری از سرویس‌های قابل اعتماد در طول سال‌ها هک شده‌اند، چراکه پذیرش مدیریت روتر مبتنی بر ابر کاری کاملا غیرمنطقی است.
4-فعال شدن پروتکل‌های شبکه (UPnP) به‌صورت پیش‌فرض
وقتی کنسول مدیریت روتر خود را بررسی می‌کنید، خواهید دید که پروتکل‌های شبکه یا به اختصار UPnP، به‌طور پیش‌فرض فعال است. این پروتکل شبکه که در پورت‌های اینترنتی فعال شده است، شما را در معرض حمله‌های خارجی قرار می‌دهد،
چرا که این پروتکل برای شبکه‌های محلی (LAN) و نه اینترنت طراحی شده و در نتیجه فاقد هرگونه امنیت است.
باید بدانید که فعال شدن UPnP، یک خطر بزرگ بوده و در این‌صورت روتر شما اساسا مانند یک آهنربا برای جذب نرم‌افزارهای مخرب مبتنی بر اینترنت عمل می‌کند؛ بنابراین بهتر است آن را غیرفعال کنید.
توجه داشته باشید، اگر انتظار دارید UPnP به‌طور پیش‌فرض غیرفعال شود، باید بدانید این کار به خصوص در مدل‌های قدیمی روترها امکان‌پذیر نیست.
5-اشکال در مدیریت شبکه خانگی (HNAP)
شما ممکن است با HNAP آشنا نباشید. پروتکل مدیریت شبکه خانگی (HNAP) در نظر گرفته شده تا ISPها را قادر به مدیریت روترهایی کند که برای مشتریان ارسال شده است. اگرچه این پروتکل توسط کاربر نهایی قابل دسترسی بوده، اما به
خصوص برای ISPها مفید است و متأسفانه این نقص بسیار بزرگی محسوب می‌شود.
با HNAP، نام دستگاه روتر شما و سایر اطلاعات، در قالب یک متن ساده و بدون هیچ‌گونه رمزگذاری پخش می‌شوند. به همین دلیل تنها باید HNAP را غیرفعال کنید. اما مشکل این است که اغلب هنگام تغییر وضعیت، خاموش نمی‌شود و تنها راه‌حل
برای HNAP این است که یک مودم جدید را خریداری کنید و یا حداقل با ISP خود تماس بگیرید و نارضایتی خود را اعلام کنید تا یک جایگزین مناسب دریافت نمایید.
برای بررسی آسیب‌پذیری HNAP در روتر خود، به این آدرس مراجعه کنید:
http: // [YOUR.ROUTER.IP.ADDRESS] / HNAP1
اگر شما قادر به پاسخ مثبت از روتر هستید، حتما مشکلی وجود دارد.
آیا شماهم در هنگام وصل شدن به اینترنت از طریق مودم ADSL یا وایرلس خود، با مشکل مواجه هستید؟! برای برطرف کردن این مشکل، یک راه پیش رو دارید و آن هم، فهمیدن زبان مودم یا عیب یابی Router است. در این مقاله قصد داریم تا شما را با نحوه‌ی عیب یابی router تان بیشتر آشنا سازیم!
۱- مودم خود را مجددا راه‌اندازی یا Reboot نمایید.
آیا در هنگام ایجاد مشکل در اتصال به اینترنت، تلاش کردید تا مودم خود را مجددا راه‌اندازی نمایید؟! اگر پاسخ شما “بله” هم است، بهتر است یک‌بار دیگر مجددا مودم ADSL یا وای-فای خود را راه‌اندازی نمایید. این عمل، باعث خواهد شد تا خیلی از مشکلات شبکه برطرف بشود. حتی اگر وب‌سایت‌ها کامل لود نمی‌شوند، سرعت اتصال به اینترنت آهسته به‌نظر می‌رسد و مودم به‌طور مداوم، قطع و وصل می‌شود!
بسیاری این عمل را مسخره می‌پندارند اما بسیاری از روترها برای رفع مشکل‌شان در اتصال به اینترنت، نیاز به راه‌اندازی مجدد یا Reboot دارند. فرآیند راه‌اندازی مجدد برروی بسیاری از روترها ساده است؛ برای این‌کار، کافی است کابل برق روتر خود را از پریز بکشید و چند ثانیه منتظر بمانید. سپس، دوباره آن را به پریز برق متصل نمایید. برخی از روترها، دارای دکمه Power می‌باشند که می‌توانید با استفاده از این دکمه، عمل Reboot را انجام دهید.
اگر اکثرا برای اتصال به اینترنت نیاز دارید تا عمل Reboot را انجام دهید، این ممکن است به دلیل مشکلات فریمور روتر شما باشد. بهتر است آن را با یک فریمور دیگر جایگزین نمایید چراکه احتمالا مشکل شما برطرف خواهد شد.
ممکن است مودم شما بیش از حد، داغ شده باشد!
مانند هر دستگاه الکترونیکی دیگر، روتر نیز می‌تواند در اثر فعالیت مداوم طولانی، گرم شود. این گرما در طول زمان، می‌تواند زمینه صدمه دیدن روتر یا ناپایدار کردن آن را فراهم نماید. دمای مودم را پس از چند ساعت، چک کنید تا ببینید که روتر چهقدر داغ شده است. اگر گرمایی مودم بیش از حد می‌باشد، می‌توانید با گرفتن جریان هوای سرد برروی آن، روتر خود را خنک نمایید. همچنین توصیه می‌کنیم که مودم یا روتر خود را در مکان گرم نگذارید؛ این عامل، باعث آسیب دیدن روتر شما خواهد شد! اطمینان پیدا کنید که مشکل، مربوط به کابل‌های مودم نباشد.
این مورد ممکن است بیش از حد مسخره و ساده به‌نظر برسد اما گاهی اوقات فراموش می‌کنیم که سخت‌ترین مشکلات، راه‌های بسیار ساده‌ای دارند! ممکن است کابل‌ها در اثر بی‌دقتی از مودم جدا شده یا آسیب دیده باشند. شما می‌بایست تمام کابل‌ها را پیش از انجام دادن مراحل بعدی، چک کنید.
مطمئن شوید که مودم وای-فای شما در جای مناسبی، قرار گرفته است!
اگر با سیگنال‌های شبکه وای-فای خود مشکل دارید، بهتر است که روتر را جابه‌جا نمایید. بعضی از اشیاء فلزی و دستگاه‌هایی مانند مایکروویو و تلفن‌های بی‌سیم، باعث تداخل می‌شوند.
همچنین اطمینان پیدا کنید که آنتن روتر شما در حالت عمودی قرار دارد. قرارگیری آنتن به صورت عمودی، باعث خواهد شد تا منطقه تحت پوشش روتر افزایش یابد.
روتر یا مودم‌تان را به تنظیمات پیش‌فرض کارخانه، بازگردانید!
در آخر اگر بازهم مشکل شما پابرجا بود، بهتر است روتر یا مودم‌تان را به تنظیمات پیش‌فرض کارخانه بازگردانید. این، در اکثر مواقع کارساز نیست اما ارزش یک‌بار امتحان کردن را دارد. این امکان وجود دارد که شما به‌صورت ناخواسته، برخی از تنظیمات خاص را تغییر داده باشید!
به‌یاد داشته باشید که با ریست کردن مودم به تنظیمات پیش‌فرض کارخانه، شما نیاز دارید تا مودم‌تان را مجددا پیکربندی یا تنظیم نمایید. در برخی از مدل‌ها، فرو کردن یک جسم نوک‌تیز مانند سوزن در سوراخ ریز پشت مودم، باعث می‌شود تا مودم به تنظیمات کارخانه بازگردد. اگر همچنان مشکل شما پابرجا بود، می‌توانید با شماره های درج شده در بالا با ما در تماس باشید.
برای تدوین پایان نامه، یک گزارش بلند یا یک کتاب، نیاز دارید که فهرست بندی در ورد را یاد بگیرید. نرم افزار Word محصول شرکت Microsoft بدون شک برای صفحه آرایی و اسناد متنی یکی از قوی ترین ابزار محسوب می شود.
گام اول: سطح بندی مجموعه ها
ابتدا لازم است مشخص کنید چند سطح کلی مجموعه دارید. به عنوان مثال در پایان نامه:
سطح اول مربوطه به «عنوان فصل» می شود سطح دوم «بخش های اصلی فصل» سطح سوم «زیر مجموعه بخش ها»
و در صورتی که زیرمجموعه ها هم دارای عناوین جداگانه باشند، می توانید آن ها را هم در سطح بندی در نظر بگیرید یا صرف نظر کنید.
گام دوم: انتخاب تیترها و Heading سازی آن ها
در این مرحله، ابتدا تیتر مورد نظرتان را کاملاً انتخاب (Highlight) کنید. سپس از سربرگ Home، به قسمت Styles رفته و روی استایل مورد نظر کلیک کنید. طبیعی است اولین تیتر شما به عنوان تیتر مجموعه بالاتر، Heading 1 خواهد بود:
پس از اینکه عملیات انجام شد، هنگامی که روی تیتر مورد نظر می رویم، ضمن آنکه رنگ و اندازه آن تغییر کرده است، Heading 1 نیز نمایش داده می شود.
سپس در صورتی که تیتر مذکور، دارای زیر مجموعه هایی هم باشد، تیتر زیر مجموعه ها را انتخاب می کنیم و از Heading 2 برای نشانه گذاری آن ها استفاده خواهیم کرد.
و همین کار را برای سایر تیترهای زیر مجموعه انجام می دهیم.
عنوان بخش اصلی بعدی است که به عنوان Heading 1 نشانه گذاری می شود و عنوان زیرمجموعه اول این بخش،که Heading 2 خواهد شد.
گام سوم: انتخاب و اعمال فونت برای Heading ها
زمانی که با نرم افزار Word شروع به نوشتن فارسی می کنید، به صورت پیش فرض فونت Arial برای شما انتخاب می شود. هرگز از این فونت برای کار نهایی خود استفاده نکنید! چرا که مخاطب یا فرض می کند شما دانش استفاده از فونت های
فارسی را نداشته اید و یا گمان می برد که نسبت به استاندارد بودن کار خود بی توجه بوده اید!
هنگام استفاده از Heading ها هم این اتفاق می افتد و فونت پیش فرض شما به فونت Arial تغییر می کند. می توانید در ابتدای کار فهرست گذاری (یا انتهای آن) نسبت به تغییر این فونت های پیش فرض و اعمال آن برای تمام Heading ها اقدام
کنید.
۱ – یکی از تیترهای نشانه گذاری شده را انتخاب کنید. ۲ – فونت آن ها را مطابق آنچه می خواهید (یا دستورالعمل دانشگاه یا مجله در رابطه با تدوین پایان نامه یا مقاله) تغییر دهید. ۳ – روی Heading مربوطه کلیک راست کنید، از پنجره باز شده روی گزینه Update Heading to match selection کلیک کنید تا این تغییر برای تمام تیترهای Heading مربوطه اعمال شود.
گام چهارم: ایجاد فهرست
پس از نشانه گذاری تمام تیترها و زیرمجموعه های آن ها، نوبت به ایجاد فهرست می رسد. برای ایجاد فهرست، نخست به صفحه ای از فایل خود بروید که می خواهید فهرست در آنجا درج شود و کلمه فهرست را با فونت مورد نظر خود تایپ کنید.
سپس، به سربرگ References رفته، روی گزینه Table of Contents کلیک می کنیم و گزینه Automatic Table 1 را انتخاب می کنیم.
در این مرجله، فهرست ما به صورت اولیه ایجاد می شود.
نکته ۱: تغییر فونت فهرست
پس از آنکه فهرست ایجاد شد، می توانید تمام متن آن را انتخاب کرده و فونت را متناسب با نظر خود (یا استانداردهای ابلاغ شده) تغییر دهید.
نکته ۲: فارسی سازی اعداد فهرست / به روز رسانی شماره صفحات
در صورتی که پس از ایجاد فهرست، اعداد آن فارسی نبودند، یا در صورتی که پس از ایجاد فهرست مطالبی به محتوای داخلی متن شده اضافه شد (بدون آنکه تیترها تغییری کنند) روی فهرست کلیک راست کنید، گزینه Update Field را انتخاب و
روی گزینه Update Page numbers only کلیک کنید.
نکته ۳: تغییرات تیترها یا اضافه شدن به آن ها
در صورتی که متن هر یک از تیترهای درج شده در فهرست تغییر کند یا تیتری اضافه یا حذف شود، نیاز دارید که فهرست را به صورت کلی به روز رسانی کنید. برای این کار، روی فهرست کلیک راست کنید، گزینه Update Field را انتخاب و روی
گزینه Update entire table کلیک کنید. البته ممکن است بعد از انجام این کار، در برخی مواقع، فونت فهرست شما عوض شود که نیاز است «نکته ۱» را مجدد انجام دهید.
مشاوره و پاسخگویی به مشکلات کامپیوتر و حسابداری، تماس از تلفن ثابت با شماره 9092305943 (تهران) و با شماره 9099071865 (سایر شهرها)
https://www.hamgampc.ir
https://t.me/hamgamrayane
برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان همگام رایانه و آدرس hamgamrayane.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.
خبرنامه وب سایت:
تبادل لینک هوشمند 
